Eerste week in Paramaribo!
Door: Caprice en Renske
Blijf op de hoogte en volg Caprice & Renske
07 September 2014 | Suriname, Paramaribo
Lieve familie en vrienden,
We zijn nu dik een week in Paramaribo en al een heel veel indrukken en leuke momenten verder, in de komende reisverslagen willen we jullie graag een beetje op de hoogte houden van onze avonturen en belevenissen in dit warme en mooie land! ;)
Vorige week donderdag zijn we in de middag aangekomen op Sanderij airport, het was een lange maar relaxte vlucht vanuit Amsterdam (9 uur lang lekker veel films gekeken!). Nadat we onze koffers hadden opgehaald stond onze chauffeur Chico ons al op te wachten. We deden er ongeveer twee uur over om vanaf het vliegveld in het centrum van Paramaribo te komen. We reden langs vele kleine hutjes en heel veel groene natuur. Het verkeer in Suriname is onwijs chaotisch, iedereen rijdt door elkaar en er wordt weinig rekening gehouden met elkaar. Eenmaal doodop aangekomen bij ons huis stond de huisbaas ons op te wachten met de sleutels, we gingen het huis binnen en de 1e indruk was toch wel een tegenvaller. Voor Surinaamse begrippen was dit huis keurig en prima, maar voor Nederlandse begrippen was het toch wel erg vervallen en vies! We hebben gauw onze koffers uitgepakt en zijn na een lange reis lekker gaan slapen. Het eerste weekend hebben we ontzettend rustig aangedaan. De enorme hitte verplichtte ons gelijk om mee te gaan met het Surinaamse ritme, oftewel; No Spang! We zijn vrijdag naar de vreemdelingenpolitie gegaan om ons visum te verlengen wat gelukkig allemaal goed verlopen is. Zaterdags zijn we gaan zwemmen in het krasnapolsky hotel. Na een lange fietstocht (door de drukte van Paramaribo Centrum) kwamen we al doorweekt (van het zweet) aan bij het hotel, om vervolgens zo snel mogelijk een duik te nemen in het heerlijke klamme, warme water ;-). We hebben deze dag heerlijk gechillt onder het Surinaamse zonnetje. ’S Avonds zijn we gezellig wat wezen eten en drinken bij “het Vat” een geliefd restaurant/bar onder westerse studenten en vakantiegangers.
Na veel nieuwe indrukken van het weekend zijn we afgelopen week van start gegaan met onze stage in het ziekenhuis. Caprice en ik werken beide in een ander ziekenhuis, wat ongeveer 25 minuten fietsen van elkaar vandaan ligt. Onze eerste dagen hebben we met open monden doorgebracht (we moesten nog oppassen dat er geen gekko/salamander inliep, die hier overal rondhupsen). Het is een wereld van verschil met hoe het er in een Nederlands ziekenhuis aan toe gaat. Voornamelijk structuur in de dagindeling en werkzaamheden is het geen wat hier (vergeleken met Nederland) ontbreekt. Iedereen spreekt elkaar hier aan met u en zuster (en de achternaam) en de Surinaamse normen en waarden waren erg wennen. Veel dingen worden niet vriendelijk gevraagd maar wordt op een gebiedende wijs meegedeeld. Bijvoorbeeld: “ Meisje, zet die stroop bij hem”, oftwel; “Caprice, zou je bij die meneer wat limonade willen inschenken”? Dit zal een kwestie van wennen zijn ;). De patiënt heeft hier een hele andere rol dan in Nederland, als patiënt kun je hier namelijk maar weinig inbrengen en heb je het maar te doen met hoe de pet van de zuster staat. Er wordt weinig gecommuniceerd met patiënten en de ligduur van de patiënten is hier ontzettend lang. Caprice werkt op de couveuse afdeling (met pasgeborenen) en Renske werkt op de Interne geneeskunde afdeling. Wat ons opvalt is dat de patiënten hier over het algemeen erg ziek zijn, maar door ontbreken van middelen en geld (monitor apparatuur, Intensive Care afdeling) wordt er minder aandacht aan besteed. Ondanks dat we werken in andere ziekenhuizen zijn veel dingen hetzelfde. Zo wordt er rond half 11 dagelijks meegedeeld; “Meisje, ga schaften”. Wat inhoudt dat we ons broodje lekker mogen gaan oppeuzelen. De stage hier in Suriname is erg wennen maar we zijn er erg benieuwd om meer te zien van het handelen en werken in Suriname.
Naast drie dagen stage in de ziekenhuizen doen we iedere donderdag met z’n vieren een vrijwilligersproject onder de bevolking van Suriname. De komende weken zullen we iedere donderdag te vinden zijn in een Surinaams kindertehuis waar kinderen na mishandeling of misbruik verblijven. Het was een hele andere wereld voor ons en heel apart om nu met juf te worden aangesproken in plaats van zuster. We hebben met veel kinderen (ongeveer 25 kinderen) geknutseld en een lange slinger gemaakt met zelfgemaakte vlaggetjes. De kinderen zijn tussen de 3 en 16 jaar oud.
De afgelopen week hebben we (Lisanne, Esther, Caprice en Renske) veel met elkaar overlegd en zijn we tot de conclusie gekomen dat het huis zo erg tegen was gevallen dat we graag zouden willen verhuizen. De organisatie waarmee we hier zijn hadden nog een mooi en groot (4persoons) studentenhuis over die we konden huren. Gisteren hebben we dan ook al onze spullen ingepakt en zijn we verhuisd naar ons nieuwe stekkie. We hebben nu allemaal een eigen kamer en genieten ontzettend van het mooie grote huis wat lekker dicht bij het centrum is!
Afgelopen weekend zijn we naar de “havana” geweest, dit is o.a. een salsagelegenheid waar veel Nederlandse studenten komen. Het was leuk om andere Nederlanders te ontmoeten en om te zien hoe goed de Surinamers kunnen dansen. Verder zijn we afgelopen weekend wederom lekker naar het zwembad geweest en zijn we druk bezig geweest met het inpakken voor de verhuizing.
Vanmorgen zijn Caprice en ik naar een van de kerken in Suriname geweest. We werden vriendelijk verwelkomd door de kerkenraad, gemeenteleden en dominee. We schatten in dat het een redelijk gereformeerde kerk was en dus voor ons beide een bekend terrein. Het was mooi en fijn om te zien hoe broeders en zusters over de hele wereld bij elkaar komen voor de Here! We hebben een mooie/leuke ochtend gehad, maar we zullen de komende weken zeker nog verder gaan zoeken naar de beruchte “zwing-kerken” van Paramaribo!
De komende week zullen we weer verder gaan met onze stage en voor het weekend staan er ook al wat tripjes op de planning (Surinaamse family-day en white beach). Tot nu toe hebben we het ontzettend naar ons zin en genieten we van het mooie en gezellige Suriname.
Tot snel!
Liefs Caprice en Renske.
We zijn nu dik een week in Paramaribo en al een heel veel indrukken en leuke momenten verder, in de komende reisverslagen willen we jullie graag een beetje op de hoogte houden van onze avonturen en belevenissen in dit warme en mooie land! ;)
Vorige week donderdag zijn we in de middag aangekomen op Sanderij airport, het was een lange maar relaxte vlucht vanuit Amsterdam (9 uur lang lekker veel films gekeken!). Nadat we onze koffers hadden opgehaald stond onze chauffeur Chico ons al op te wachten. We deden er ongeveer twee uur over om vanaf het vliegveld in het centrum van Paramaribo te komen. We reden langs vele kleine hutjes en heel veel groene natuur. Het verkeer in Suriname is onwijs chaotisch, iedereen rijdt door elkaar en er wordt weinig rekening gehouden met elkaar. Eenmaal doodop aangekomen bij ons huis stond de huisbaas ons op te wachten met de sleutels, we gingen het huis binnen en de 1e indruk was toch wel een tegenvaller. Voor Surinaamse begrippen was dit huis keurig en prima, maar voor Nederlandse begrippen was het toch wel erg vervallen en vies! We hebben gauw onze koffers uitgepakt en zijn na een lange reis lekker gaan slapen. Het eerste weekend hebben we ontzettend rustig aangedaan. De enorme hitte verplichtte ons gelijk om mee te gaan met het Surinaamse ritme, oftewel; No Spang! We zijn vrijdag naar de vreemdelingenpolitie gegaan om ons visum te verlengen wat gelukkig allemaal goed verlopen is. Zaterdags zijn we gaan zwemmen in het krasnapolsky hotel. Na een lange fietstocht (door de drukte van Paramaribo Centrum) kwamen we al doorweekt (van het zweet) aan bij het hotel, om vervolgens zo snel mogelijk een duik te nemen in het heerlijke klamme, warme water ;-). We hebben deze dag heerlijk gechillt onder het Surinaamse zonnetje. ’S Avonds zijn we gezellig wat wezen eten en drinken bij “het Vat” een geliefd restaurant/bar onder westerse studenten en vakantiegangers.
Na veel nieuwe indrukken van het weekend zijn we afgelopen week van start gegaan met onze stage in het ziekenhuis. Caprice en ik werken beide in een ander ziekenhuis, wat ongeveer 25 minuten fietsen van elkaar vandaan ligt. Onze eerste dagen hebben we met open monden doorgebracht (we moesten nog oppassen dat er geen gekko/salamander inliep, die hier overal rondhupsen). Het is een wereld van verschil met hoe het er in een Nederlands ziekenhuis aan toe gaat. Voornamelijk structuur in de dagindeling en werkzaamheden is het geen wat hier (vergeleken met Nederland) ontbreekt. Iedereen spreekt elkaar hier aan met u en zuster (en de achternaam) en de Surinaamse normen en waarden waren erg wennen. Veel dingen worden niet vriendelijk gevraagd maar wordt op een gebiedende wijs meegedeeld. Bijvoorbeeld: “ Meisje, zet die stroop bij hem”, oftwel; “Caprice, zou je bij die meneer wat limonade willen inschenken”? Dit zal een kwestie van wennen zijn ;). De patiënt heeft hier een hele andere rol dan in Nederland, als patiënt kun je hier namelijk maar weinig inbrengen en heb je het maar te doen met hoe de pet van de zuster staat. Er wordt weinig gecommuniceerd met patiënten en de ligduur van de patiënten is hier ontzettend lang. Caprice werkt op de couveuse afdeling (met pasgeborenen) en Renske werkt op de Interne geneeskunde afdeling. Wat ons opvalt is dat de patiënten hier over het algemeen erg ziek zijn, maar door ontbreken van middelen en geld (monitor apparatuur, Intensive Care afdeling) wordt er minder aandacht aan besteed. Ondanks dat we werken in andere ziekenhuizen zijn veel dingen hetzelfde. Zo wordt er rond half 11 dagelijks meegedeeld; “Meisje, ga schaften”. Wat inhoudt dat we ons broodje lekker mogen gaan oppeuzelen. De stage hier in Suriname is erg wennen maar we zijn er erg benieuwd om meer te zien van het handelen en werken in Suriname.
Naast drie dagen stage in de ziekenhuizen doen we iedere donderdag met z’n vieren een vrijwilligersproject onder de bevolking van Suriname. De komende weken zullen we iedere donderdag te vinden zijn in een Surinaams kindertehuis waar kinderen na mishandeling of misbruik verblijven. Het was een hele andere wereld voor ons en heel apart om nu met juf te worden aangesproken in plaats van zuster. We hebben met veel kinderen (ongeveer 25 kinderen) geknutseld en een lange slinger gemaakt met zelfgemaakte vlaggetjes. De kinderen zijn tussen de 3 en 16 jaar oud.
De afgelopen week hebben we (Lisanne, Esther, Caprice en Renske) veel met elkaar overlegd en zijn we tot de conclusie gekomen dat het huis zo erg tegen was gevallen dat we graag zouden willen verhuizen. De organisatie waarmee we hier zijn hadden nog een mooi en groot (4persoons) studentenhuis over die we konden huren. Gisteren hebben we dan ook al onze spullen ingepakt en zijn we verhuisd naar ons nieuwe stekkie. We hebben nu allemaal een eigen kamer en genieten ontzettend van het mooie grote huis wat lekker dicht bij het centrum is!
Afgelopen weekend zijn we naar de “havana” geweest, dit is o.a. een salsagelegenheid waar veel Nederlandse studenten komen. Het was leuk om andere Nederlanders te ontmoeten en om te zien hoe goed de Surinamers kunnen dansen. Verder zijn we afgelopen weekend wederom lekker naar het zwembad geweest en zijn we druk bezig geweest met het inpakken voor de verhuizing.
Vanmorgen zijn Caprice en ik naar een van de kerken in Suriname geweest. We werden vriendelijk verwelkomd door de kerkenraad, gemeenteleden en dominee. We schatten in dat het een redelijk gereformeerde kerk was en dus voor ons beide een bekend terrein. Het was mooi en fijn om te zien hoe broeders en zusters over de hele wereld bij elkaar komen voor de Here! We hebben een mooie/leuke ochtend gehad, maar we zullen de komende weken zeker nog verder gaan zoeken naar de beruchte “zwing-kerken” van Paramaribo!
De komende week zullen we weer verder gaan met onze stage en voor het weekend staan er ook al wat tripjes op de planning (Surinaamse family-day en white beach). Tot nu toe hebben we het ontzettend naar ons zin en genieten we van het mooie en gezellige Suriname.
Tot snel!
Liefs Caprice en Renske.
-
07 September 2014 - 21:45
Jan En Marlies:
Hee lieve meiden, wat leuk om jullie verslag te lezen.
We zijn trots op jullie en vinden dat jullie het heel goed doen.
Geniet van alle ervaringen en we zien uit naar jullie volgende verslag.
Hee meisje, zet het volgende verslag erop!
Dikke kus xx -
07 September 2014 - 21:48
Nettie Meijer:
Wat leuk, dat jullie er een leuk reisverslag van maken. We hebben het met veel plezier gelezen. Bellen doen we een andere dag, want vandaag gaan er waarschijnlijk meer de telefoon pakken. Werk ze morgen en houd ons op de hoogte -
07 September 2014 - 21:59
Markus En Elise :
Hoi zusters,
Wat een leuk verslag zeg. Echt heerlijk dat jullie zo genieten!!
liefs xx -
07 September 2014 - 22:16
Lianne:
Wat fijn dat jullie het zo naar jullie zin hebben meiden! Ben ik blij om!!
En wat hebben jullie al veel meegemaakt in een week zeg. Blijf genieten!
Dikke kus xxx -
07 September 2014 - 22:35
Jacqueline:
He meiden!!!! Wat leuk dat jullie nu toch begonnen zijn! toppie hoor. Fijn om naast het skypen, appen, facetimen etc. ook hier nog naar te kijken.
Werk ze weer morgen. Wij gaan lekker richting bed, terwijl jullie nog aan een heerlijk warme avond kunnen beginnen!
Kus van ons allemaal! -
08 September 2014 - 09:05
Carolien Koel:
Hoi Caprice.
Wat een belevenis, werken in een andere wereld he. Leuk om alles te lezen.
Ik ga jullie volgen. Heel veel plezier daar. Maak er wat van.
Carolien -
08 September 2014 - 10:01
Meta:
Dat gaat allemaal heel goed zo te lezen. Fantastisch. Fijn dat jullie konden verhuizen!
Pas goed op elkaar en sterkte met de verpleging! -
08 September 2014 - 21:37
Jasmijn:
Dag lieverds!!
Wat leuk om allemaal te lezen!!
Bijzonder hoor allemaal!! En wat zijn jullie pittig.
Ga er van genieten he!
Xxxx -
08 September 2014 - 21:38
Caroline De Ridder:
Hee toppers! Wat doen dat goed! Zomaar even verhuizenen het zo goed treffen, geweldig. Heel bijzonder om een ziekenhuis in zo een andere wereld mee te maken. Geniet ervan en neem de mooie dingen meer naar ons toe! -
08 September 2014 - 22:09
Gerda:
Hee lief nichtje en Renske,
Wat ontzettend leuk dat jullie verslag doen van alles wat jullie meemaken. Heel leuk om te lezen! En wat een ervaringen!!! Geniet er ontzettend van! Liefs en dikke kus van ons allen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
