2e week in Paramaribo!
Door: Renske en Caprice
Blijf op de hoogte en volg Caprice & Renske
16 September 2014 | Suriname, Paramaribo
Hee allemaal, fawakka?
Onze derde week is vandaag al weer in gegaan dus hoog tijd om een update te plaatsen. We hebben weer allerlei leuke ervaringen opgedaan de afgelopen week. Zoals jullie weten werken Renske en ik beide in een ander ziekenhuis, waardoor we ook met hele andere ervaringen thuis komen. Zo heeft Renske op de afdeling Interne geneeskunde al verschillende dingen mogen doen en veel kunnen assisteren. Zij heeft onder andere een wond mogen verzorgen onder begeleiding en belangstelling van een hele groep verpleegkundigen. Blijkbaar vond iedereen het wel interessant wat Renske ging uitvoeren. Bij het open maken van het verband wist ze uiteindelijk niet wat ze zag. Er zaten allemaal maden in de voet van een patiënt die daar door de warmte en viezigheid waren ontstaan (dus niet een bepaalde wondbehandeling wat we in Nederland hebben…). Renske wist af en toe niet waar ze moest kijken, maar gelukkig kon ze af en toe vies wegkijken want de patiënt lag helaas al in coma (waar niemand wat aan doet). Renske heeft met al haar goede bedoelingen en kennis de maden (maar liefst 3) er uit kunnen plukken met haar kocher (tangetje wat is bedoeld voor het afknellen van een infuus) en de wond goed kunnen verbinden. De volgende dag dat ze weer in het ziekenhuis kwam was de patiënt helaas al overleden aangezien hij er heel slecht aan toe was. Het is heel bizar om te ervaren hoe het ziekenhuis personeel hier met de dood omgaat. Verpleegkundigen en artsen onderling praten er niet veel over, ze bespreken geen dingen die eventueel fout zijn gegaan of iets dergelijks.
Voor Caprice was de tweede week interessanter en drukker dan de eerste week. Ze heeft verschillende dingen mogen doen, en soms was het zelfs zo dat het personeel bleef zitten en zij alle handelingen mocht doen. Daarnaast heeft ze een kijkje kunnen nemen bij een keizersnee en kreeg ze de baby in haar handen gedrukt om onderzoek te doen. Ze schrok van het feit dat ik opeens een pasgeboren baby in haar handen kreeg, maar het was wel een hele speciale ervaring. Gelukkig wennen de werkzaamheden al wat meer en kan ze steeds meer meedraaien in de dagelijkse bezigheden
Verder zijn we donderdag weer naar het kindertehuis geweest en hebben we verschillende Hollandse spelletjes met de kinderen gedaan. We gingen snoephappen, aardappelrace, touwtjespringen en spijkerpoepen. Elk spel was een groot succes, maar zorgde soms ook wel voor chaos. Vaak wilde kinderen al weer snel naar het volgende spel en dat maakte het voor ons soms moeilijk om je eigen groepje compleet te houden. Aangezien de kinderen nog niet genoeg energie kwijt waren hebben we nog tikkertje gedaan (nou onze lichaamstemperatuur kookte na 10 minuten rennen, veel te heet!!). Wat we erg mooi vinden om te zien is de waardering van de kinderen. Ze zijn erg blij dat we komen en vragen meteen wanneer we weer komen. Je merkt dat kinderen elke activiteit wel interessant vinden en zeker van 4 van die bakra (blanken) meiden!
Om ons weekend te vieren zijn we ’s avonds naar Blauwgrond gegaan op advies van verschillende ervaren mensen hier in de buurt. Op internet zagen we dat het een soort culinaire buurt was met verschillende restaurantjes (warungen in het Surninaams). Dus wij opgetut en wel met volle pret naar Blauwgrond, was het uiteindelijk maar een straat met maximaal 4 restaurantjes (wat wij een afhaalchinees noemen) en wat gezellig was gemaakt met allemaal TL lampen aan het plafond. We dachten oké, is dit de ‘ beroemde gezellige’ straat? Dus wij moesten een beetje van onze verwachtingen afzien, maar hebben uiteindelijk toch voor het gezelligste restaurantje gekozen. Het was een Surinaams (Indisch) restaurant en het eerste bami gerecht op de kaart was gelijk “Bami met lever en nier…” Sorry, maar dat hebben deze provinciaaltjes maar niet geprobeerd. Na een aantal vragen gesteld te hebben aan de serveerster (naar de betekenis van de ingrediënten) hebben we een goede keuze gemaakt. We hebben heerlijke Surinaamse gerechten gegeten, maar dat hebben we geweten ook (de pot in huize Parmaribo de hele avond bezet)! Pittig dat het was!
Om ons weekend te vieren zijn we vrijdag heerlijk op ons fietsje door Paramaribo gescheurd opzoek naar het Marriot hotel om daar een lekker dagje te zwemmen en te zonnen. Door al het gefluit, gejoel en getoeter, wat al op zich een hele ervaring is, hebben we het luxe zwembad gevonden en hebben we er lekker gerelaxed.
Zaterdag was er een Surinaamse familyday waarbij we mee mochten helpen als vrijwilligers. Onze taxichauffeur, Chico, was hierbij betrokken en heeft ons hiervoor aangemeld. Als echte Nederlanders zeiden we daar geen nee tegen (gratis eten en drinken bij de beroemde kolakreek). We werden niet alleen als vrijwilligers bij het (kinder)animatieteam gebruikt, maar ook als de Hollandse attractie! We waren ‘de assistentes’ van een clown en wij moesten voor 200 man, die daar bij stond te kijken, onze Surinaamse dansmoves laten zien. Zo was er op een gegeven moment een onderdeel waarbij ieder van ons apart steeds een andere Surinaamse tegenstander kreeg en zijn/haar danspassen moesten wij nadoen. De Surinamers kunnen hun derriere goed inzetten tijdens de dans, en wij probeerde het maar zo goed mogelijk na te doen (en lachen dat de omstanders deden!). Je werd letterlijk voor schut gezet, maar achteraf hebben we onderling ook erg moeten lachen nadat we de filmpjes hebben teruggekeken.
We voelen ons al steeds meer thuis in Paramaribo. Ook het links fietsen (soms gaat het nog fout…), de chaos in het verkeer en de Surinaamse omgang gaat steeds meer wennen. We hebben het erg gezellig met z’n vieren, het huis bevalt ons goed en we genieten volop!
Komende week weer een nieuwe week waarin we nieuwe ervaringen mogen op doen. Aankomend weekend hebben we een excursie gepland naar het binnenland waarin we verschillende dingen zullen bekijken. We zijn erg benieuwd. Volgende week daar meer over.
Tot snel!
Liefs Renske en Caprice
Onze derde week is vandaag al weer in gegaan dus hoog tijd om een update te plaatsen. We hebben weer allerlei leuke ervaringen opgedaan de afgelopen week. Zoals jullie weten werken Renske en ik beide in een ander ziekenhuis, waardoor we ook met hele andere ervaringen thuis komen. Zo heeft Renske op de afdeling Interne geneeskunde al verschillende dingen mogen doen en veel kunnen assisteren. Zij heeft onder andere een wond mogen verzorgen onder begeleiding en belangstelling van een hele groep verpleegkundigen. Blijkbaar vond iedereen het wel interessant wat Renske ging uitvoeren. Bij het open maken van het verband wist ze uiteindelijk niet wat ze zag. Er zaten allemaal maden in de voet van een patiënt die daar door de warmte en viezigheid waren ontstaan (dus niet een bepaalde wondbehandeling wat we in Nederland hebben…). Renske wist af en toe niet waar ze moest kijken, maar gelukkig kon ze af en toe vies wegkijken want de patiënt lag helaas al in coma (waar niemand wat aan doet). Renske heeft met al haar goede bedoelingen en kennis de maden (maar liefst 3) er uit kunnen plukken met haar kocher (tangetje wat is bedoeld voor het afknellen van een infuus) en de wond goed kunnen verbinden. De volgende dag dat ze weer in het ziekenhuis kwam was de patiënt helaas al overleden aangezien hij er heel slecht aan toe was. Het is heel bizar om te ervaren hoe het ziekenhuis personeel hier met de dood omgaat. Verpleegkundigen en artsen onderling praten er niet veel over, ze bespreken geen dingen die eventueel fout zijn gegaan of iets dergelijks.
Voor Caprice was de tweede week interessanter en drukker dan de eerste week. Ze heeft verschillende dingen mogen doen, en soms was het zelfs zo dat het personeel bleef zitten en zij alle handelingen mocht doen. Daarnaast heeft ze een kijkje kunnen nemen bij een keizersnee en kreeg ze de baby in haar handen gedrukt om onderzoek te doen. Ze schrok van het feit dat ik opeens een pasgeboren baby in haar handen kreeg, maar het was wel een hele speciale ervaring. Gelukkig wennen de werkzaamheden al wat meer en kan ze steeds meer meedraaien in de dagelijkse bezigheden
Verder zijn we donderdag weer naar het kindertehuis geweest en hebben we verschillende Hollandse spelletjes met de kinderen gedaan. We gingen snoephappen, aardappelrace, touwtjespringen en spijkerpoepen. Elk spel was een groot succes, maar zorgde soms ook wel voor chaos. Vaak wilde kinderen al weer snel naar het volgende spel en dat maakte het voor ons soms moeilijk om je eigen groepje compleet te houden. Aangezien de kinderen nog niet genoeg energie kwijt waren hebben we nog tikkertje gedaan (nou onze lichaamstemperatuur kookte na 10 minuten rennen, veel te heet!!). Wat we erg mooi vinden om te zien is de waardering van de kinderen. Ze zijn erg blij dat we komen en vragen meteen wanneer we weer komen. Je merkt dat kinderen elke activiteit wel interessant vinden en zeker van 4 van die bakra (blanken) meiden!
Om ons weekend te vieren zijn we ’s avonds naar Blauwgrond gegaan op advies van verschillende ervaren mensen hier in de buurt. Op internet zagen we dat het een soort culinaire buurt was met verschillende restaurantjes (warungen in het Surninaams). Dus wij opgetut en wel met volle pret naar Blauwgrond, was het uiteindelijk maar een straat met maximaal 4 restaurantjes (wat wij een afhaalchinees noemen) en wat gezellig was gemaakt met allemaal TL lampen aan het plafond. We dachten oké, is dit de ‘ beroemde gezellige’ straat? Dus wij moesten een beetje van onze verwachtingen afzien, maar hebben uiteindelijk toch voor het gezelligste restaurantje gekozen. Het was een Surinaams (Indisch) restaurant en het eerste bami gerecht op de kaart was gelijk “Bami met lever en nier…” Sorry, maar dat hebben deze provinciaaltjes maar niet geprobeerd. Na een aantal vragen gesteld te hebben aan de serveerster (naar de betekenis van de ingrediënten) hebben we een goede keuze gemaakt. We hebben heerlijke Surinaamse gerechten gegeten, maar dat hebben we geweten ook (de pot in huize Parmaribo de hele avond bezet)! Pittig dat het was!
Om ons weekend te vieren zijn we vrijdag heerlijk op ons fietsje door Paramaribo gescheurd opzoek naar het Marriot hotel om daar een lekker dagje te zwemmen en te zonnen. Door al het gefluit, gejoel en getoeter, wat al op zich een hele ervaring is, hebben we het luxe zwembad gevonden en hebben we er lekker gerelaxed.
Zaterdag was er een Surinaamse familyday waarbij we mee mochten helpen als vrijwilligers. Onze taxichauffeur, Chico, was hierbij betrokken en heeft ons hiervoor aangemeld. Als echte Nederlanders zeiden we daar geen nee tegen (gratis eten en drinken bij de beroemde kolakreek). We werden niet alleen als vrijwilligers bij het (kinder)animatieteam gebruikt, maar ook als de Hollandse attractie! We waren ‘de assistentes’ van een clown en wij moesten voor 200 man, die daar bij stond te kijken, onze Surinaamse dansmoves laten zien. Zo was er op een gegeven moment een onderdeel waarbij ieder van ons apart steeds een andere Surinaamse tegenstander kreeg en zijn/haar danspassen moesten wij nadoen. De Surinamers kunnen hun derriere goed inzetten tijdens de dans, en wij probeerde het maar zo goed mogelijk na te doen (en lachen dat de omstanders deden!). Je werd letterlijk voor schut gezet, maar achteraf hebben we onderling ook erg moeten lachen nadat we de filmpjes hebben teruggekeken.
We voelen ons al steeds meer thuis in Paramaribo. Ook het links fietsen (soms gaat het nog fout…), de chaos in het verkeer en de Surinaamse omgang gaat steeds meer wennen. We hebben het erg gezellig met z’n vieren, het huis bevalt ons goed en we genieten volop!
Komende week weer een nieuwe week waarin we nieuwe ervaringen mogen op doen. Aankomend weekend hebben we een excursie gepland naar het binnenland waarin we verschillende dingen zullen bekijken. We zijn erg benieuwd. Volgende week daar meer over.
Tot snel!
Liefs Renske en Caprice
-
16 September 2014 - 07:56
Lindy:
Super leuk om te lezen meiden! Haha als ik t zo hoor, zijn jullie vast heel blij dat jullie met zn vieren zijn en alle gekke situaties samen kunnen mee maken! Die mensen daar maken er mooi gebruik van! Bizar om te lezen van het overlijden van die man.. ook dan ben je vast heel blij dat je bij elkaar terecht kunt, aangezien zij er nauwelijks ovrr praten. Sterkte.
Gelukkig ook mooie momenten bij de babies en de kinderen in het tehuis! Blijf lekker door gaan zo! Veel liefs! Lindy -
16 September 2014 - 22:15
Ronald:
Mooi om te lezen dat jullie mooie ervaringen opdoen meiden. Ook goed om te lezen dat jullie zoveel lol hebben met elkaar ! Geniet ervan want voor je het weet is dit avontuur alweer voorbij. Groetjes Ronald -
17 September 2014 - 10:45
Marlies:
Weer een mooi verslag om te lezen. Veel succes bij alle werkzaamheden enne.. no spang!
-
17 September 2014 - 13:11
Jaap:
Erg leuk meiden, heel veel plezier daar! -
19 September 2014 - 11:29
Jacqueline:
Ik reageer natuurlijk afschuwelijk laat meiden :( maar wat heb ik genoten van jullie stuk! Heerlijk jullie schrijfstijl, leuk dat jullie ook over elkaar schrijven. Heel leuk. Ik heb het verslag weer doorgestuurd naar familie en vrienden hoor! Veel plezier dit weekend met het 'uitje'! -
19 September 2014 - 20:06
Nettie Meijer:
Dat is genotteren om zulke enthousiaste verhalen te lezen!!
Ik zou af en toe graag stiekem om een hoekje willen kijken.
Wat een gedoe van die fluitende mannen!! Maar die lol die jullie hebben....fantastisch!
En wat je daar leert?? Hoe het niet moet!! Dat blijft vaak langer hangen?
Veel plezier! Doem. Groetjes Daav
-
19 September 2014 - 21:30
Opa Daav.:
Wat vind ik het leuk wat jullie allemaal meemaken,ook wel erg spannend doe vooral heel voorzichtig Kus -
22 September 2014 - 09:45
Henk Binnenring:
Goed om te lezen meiden, het was wederom een boeiend verhaal. Fijn om te lezen dat jullie het naar jullie zin hebben. Mochten jullie in de gelegenheid zijn, willen jullie dan de groeten doen aan de afdelingen waar jullie werken? Ik hoor spoedig van jullie! -
22 September 2014 - 21:53
Béan:
Net terug van een reisje Rome visa versa val ik in jullie avonturenverslag met een gevoel van in "the middle of nowhere". Wat een belevenissen en ervaringen allemaal! Weet dat het je Vormt!!
(maar kom niet met te dikke konten thuis :) haha -
23 September 2014 - 13:10
Gerda :
Super leuk om te lezen! Wat een geweldige ervaringen. Geniet er ontzettend van!
Kus van de Meijers x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
